Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7224 Esas 2022/457 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : L BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 22.02.2018 tarih ve 2014/1021 E- 2018/121 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi'nce verilen 15.05.2019 tarih ve 2018/837 E- 2019/720 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için mahalline gönderilen dosyanın eksikliklerin giderilmesinden sonra gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı ... tarafından ciro edilen senetlere istinaden davalı ... tarafından müvekkili aleyhine takip başlatıldığını, takibe konu edilen 15/05/2011 vade tarihli 105.000,00 TL bedelli ve 15/06/2011 vade tarihli 750.000,00 TL bedelli senetlerin müvekkili tarafından, alacaklı tarafa teminat olarak verildiğini, müvekkili ile davalı arasında 16/01/2009 tarihli sözleşme/taahhütname başlıklı protokol ile Morinek Süt Mamülleri San. Tic. Ltd. Şti.nin kurulması konusunda anlaştıklarını, şirketin beklenen karı elde edemediğini, müvekkilinin senet metninde yer aldığı şekilde davalılardan her hangi bir mal almadığını ileri sürerek, takip nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, söz konusu icra takibinin iptaline, davalı tarafın kötü niyetli olarak müvekkili aleyhine başlatmış olduğu takip neticesinde hakkında % 20' den aşağı olmamak üzere kötü niyet tazminatına mahkûm edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacı ile ticari ortaklık yapıldığını, davacının bonoları ortaklık, mal alım satımı, sermaye borcu ve para borcundan dolayı verdiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, davacı tarafça bonoların teminat amaçlı düzenlendiğinin ileri sürülmesi ve davalılarca da borca karşılık alındığının savunulması karşısında; bonoların düzenlenme nedeninin her iki tarafça da talil edildiği, bu durumda senet metnindeki "malen" kaydına itibar edilmesi, diğer bir anlatımla borçlanmaya konu malın davacı borçluya teslim edildiğinin kabulü gerektiği, davacının, takip dayanağı bonolara ilişkin malın kendisine teslim edildiği yönündeki karinenin aksini kesin kanıtlarla kanıtlayamadığından ve davalı ...'ın da takip alacaklısı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince, ispat yükünün yer değiştirmediği, davacı davasını kanıtlamakla yükümlü olmasına rağmen HMK 200 v.d.md.leri anlamında bir delilinin olmadığının anlaşıldığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar vermiştir.
Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 36,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 20/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.