Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2630 Esas 2020/6574 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2630
Karar No: 2020/6574
Karar Tarihi: 29.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2630 Esas 2020/6574 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanıkların hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, temyiz başvurularında yapılan incelemede;
1- Tanık ifadelerinin yanı sıra, mobil telefon kayıtları ve kamera görüntülerinin incelenmesi gibi daha kapsamlı delil araştırması yapılması gerektiği göz önünde bulundurulmayarak, eksik kovuşturma sonucu mahkumiyet kararı verildiği
2- Konuşma engelli bir sanığın savunması alınırken zorunlu müdafii atanması gerektiği halde atanmadan yargılama yapılarak savunma hakkının kısıtlandığı
3- Bir diğer sanığın yaşı nedeniyle TCK'nın 33/1. maddesi uyarınca ceza hükümlerine tabi olduğu, ancak TCK'nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının uygulanamayacağı hususunun göz ardı edildiği
4- TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği iptal kararına rağmen uygulamanın yapılmamış olduğu
nedenlerle sanıkların mahkumiyet kararlarının özetle BOZULMASINA karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 150/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 33/1. ve 53/1. maddeleri

17. Ceza Dairesi 2020/2630 E. , 2020/6574 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Tanık ...’in, sanıklar...’ı olay mahalline yakın yerde görmüş olması ve teşhisi yanında, sanıkların suç zaman aralığında, suçun işlendiği yer yakınında bulunup bulunmadığının tespiti ve teyiti açısından, bilinen ve tespit edilecek mobil telefonlar üzerinden baz istasyonlarını gösterir HTS kayıtlarının temini ile suç bölgesinde mobese kamerası veya özel kamera olup olmadığı araştırılıp, suça konu aracın, suç zaman aralığında olay yeri çevresinde bulunup bulunmadığının netleştirilmesi suretiyle hüküm kurulması gerektiği gözetilmeyerek, eksik kovuşturma ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Suç tarihinde sağır ve dilsiz olan sanık ...’e, savunması alınırken, 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden müdafiinin yokluğunda yargılamaya devam edilip hükümlülüğe karar verilmek suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule ve uygulamaya göre de;
3-Sanık ...’ün, suç tarihinde 18 yaşını tamamlayıp 21 yaşını tamamlamamış olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 5237 sayılı TCK"nun 33/1. maddesine göre onbeş yaşını doldurmuş olup da onsekiz yaşını doldurmamış olanlara ilişkin hükümlere tabi olduğu ve sanık ... hakkında TCK’nun 53/1. maddesinde öngörülen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma tedbirlerinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
4-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümler bakımından, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii, sanık ..., sanık ... ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 29.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.