Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1443 Esas 2020/2538 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1443
Karar No: 2020/2538
Karar Tarihi: 08.07.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/1443 Esas 2020/2538 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işveren, dava dışı işçinin işçilik alacakları nedeniyle açtığı davada hüküm giydi ve ödeme yaptı. Ancak davacı, davanın kabul edilmesinde davalının sorumlu olduğunu savunarak ödenen miktarın yasal faiziyle beraber davalıdan tahsilini talep etti. Mahkeme, açılan davanın reddine karar verdi. Davacı vekili temyiz etti ancak temyiz itirazları yerinde görülmediği için hüküm ONAYLANDI. 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 492 Sayılı Harçlar Yasası'nın 13/j maddesi
23. Hukuk Dairesi         2019/1443 E.  ,  2020/2538 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

    - K A R A R -

    Davacı vekili, dava dışı işçinin işçilik alacakları nedeniyle müvekkili aleyhine dava açtığını, davanın kabulüne karar verildiğini, müvekkili aleyhine ilamlı icra takibi yapıldığını ve 14.580,53 TL ödendiği, ödenen bedelden davalının sorunmlu olduğunu ileri sürerek, 14.580,53 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; dava dışı işçinin işe iade davası nedeniyle açmış olduğu davada davanın husumetten reddine karar verildiği, davalının lehine verilen karardaki alacaktan sorumlu tutulmaması gerektiği, ödenen bedeller neye ilişkin olursa olsun davacının ödediği bedeller kesinleşmiş bir mahkeme kararına dayandığı, yeniden değerlendirilme yapılmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.07.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.