4733 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/18174 Esas 2017/7191 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Erciş Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17/12/2010 tarih ve 2010/533 Esas, 2010/716 Karar sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verilen ..., ... plaka sayılı aracı olaydan yaklaşık 1 hafta önce ruhsat sahibi ..."nın gayri resmi eşi ..."den gezmek ve ihtiyaçlarını gidermek bahanesiyle ödünç aldığını, olay tarihinde araçla Çaldıran ilçesine giderek daha evvelden irtibat kurduğu tanımadığı kişilerden kaçak sigara satın aldığını, sigaraları araca yüklemesi için aracı, irtibat kurduğu şahıslardan 30-35 yaşlarındaki bir şahsa verdiğini, bu şahsın araca sigaraları yüklediğini, polisler peşine takılınca aracı terkedip kaçtığını, sanık ..."u ismen çıkaramadığını, kaçak sigaraları aldığı şahıslardan biri olabileceğini beyan etmiş ise de; tanık olarak dinlendiği 16/10/2012 tarihli celsede yaptırılan fotoğraflı teşhis işleminde sanık ..."un önceki beyanlarında bahsi geçen 30-35 yaşlarındaki şahıs olmadığını, 30-35 yaşlarındaki şahsın daha kilolu ve daha yaşlı olduğunu belirtmesi ve sanığa ait olduğu tespit olunan parmak izlerinin araç dış yüzeyinden elde edilen parmak izleri olması karşısında sanığın savunmasının aksine ..."nın eylemine iştirak ettiğine dair cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 4733 sayılı Yasa uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 14/06/2010 yerine 28/12/2012 olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.