2. Ceza Dairesi Esas No: 2011/27147 Karar No: 2013/7169 Karar Tarihi: 04.04.2013
Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/27147 Esas 2013/7169 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Akyurt Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın kamu görevlisine karşı hakaret suçunun hapis ya da adli para cezası ile cezalandırılması seçeneği olduğu ancak mahkemece yeterli gerekçe gösterilmeden sadece hapis cezası verildiği belirtilmiştir. Aynı zamanda gerekçeli kararda sanık müdafii gösterilmemiş ve bu nedenle de muhalefet edildiği ifade edilmiştir. Bu sebeplerden dolayı mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddesi, Türk Ceza Kanunu'nun 125/1. maddesi olarak belirtilmiştir.
2. Ceza Dairesi 2011/27147 E. , 2013/7169 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 2 - 2009/133690 MAHKEMESİ : Akyurt Sulh Ceza Mahkemesi TARİHİ : 12/02/2009 NUMARASI : 2008/49 (E) ve 2009/10 (K) SUÇ : Hakaret
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; 1- Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir. Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK.nun 125/1. maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi, 2- Gerekçeli karar başlığında sanık müdafiinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK.nun 232/2-b maddesine muhalefet edilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 04/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.