Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/1103 Esas 2018/3824 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanığın temyiz isteğinin bulunmadığı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteğinin yalnızca silahla tehdit suçuna ilişkin olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalarda, katılanın, otlattığı hayvanları kendisinin otlattığı hayvanların üzerine sürdüğünü, sonra da kendisine hakaret ve tehdit ettiğini bundan dolayı havaya ateş ettiğini savunması karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK’nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2-765 sayılı TCK"nın 95/2. maddesi uyarınca sanığın ertelenmiş cezasına ilişkin kararın kesinleştiği 23/11/2004 tarihinden sonra 5 yıl içinde yeni bir suç işlenmemiş olması karşısında, sanığın sabıkasının bulunmadığının kabul edilmesi gerektiği ve CMK"nın 231/6. maddesi uyarınca sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapıldıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kanuni olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.