Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/2041 Esas 2020/6475 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2041
Karar No: 2020/6475
Karar Tarihi: 03.11.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/2041 Esas 2020/6475 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2020/2041 E.  ,  2020/6475 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    - K A R A R -

    Davacı vekili; davalılardan ..."in yönetimindeki aracın 26.01.2017 tarihinde davacının otoyol sorumluluk sınırları içerisinde yapmış olduğu kaza neticesinde davacı idareye ait oto korkuluklara zarar verdiğini, davalılara yapılan başvurulara rağmen zararın giderilmediğini beyanla davalıların idareye ait korkuluklara verdiği hasar bedeli ve faiz alacağının Karayolları Trafik Kanununun 109. maddesi ve ilgili kanunlar gereğince davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar davanın reddini savunmuşlardır.
    Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş, kararın istinaf edilmesi üzerine ek kararla miktar itibariyle kesin olduğundan istinaf talebinin reddine karar verilmiş; Adana Bölge Adliye Mahkemesi’nce, tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
    Temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, 03/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.