Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2039 Esas 2021/7191 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2039
Karar No: 2021/7191
Karar Tarihi: 17.06.2021

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2039 Esas 2021/7191 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kendisini Van Devlet Hastanesinde çalışan bir personel olarak tanıtarak 1.120 TL karşılığında minibüs kiralayarak Van'a gitmek üzere yola çıkan katılanların paralarını alıp, yemek parası bahanesiyle daha sonra kaybolmuştur. Sanık, dolandırıcılık suçundan TCK 157/1, 62, 53. maddeleri gereğince iki kez mahkum edilmiştir. Mahkeme, hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaştırılması nedeniyle hükümlerin Bozulmasına karar vermiş ve adli para cezası miktarında düzeltme yaparak hükümlerin onanmasına karar vermiştir. Detaylı olarak kanun maddeleri şu şekildedir: TCK 157/1 (Dolandırıcılık), TCK 62 (Cezanın tayini), TCK 53 (Birden fazla suçtan cezanın infazı).

(Kapatılan)15. Ceza Dairesi 2018/2039 E. , 2021/7191 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK 157/1, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet (2 kez)

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin 05/06/2017 tarihli bozma ilamı üzerine dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak usulüne uygun uzlaştırma teklifine rağmen tarafların uzlaşamadıkları belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın kendisini Van Devlet Hastanesinde çalışıp geçici görevle Şırnak Devlet Hastanesine görevlendirilmiş olarak tanıtarak, katılan ..."a ait işyerinden 1.120 TL karşılığında Van iline gitmek üzere şoförü katılan ... ile birlikte ... plakalı minibüsü hile ile kiraladığı, yolda diğer katılan ... "tan 50 TL yemek parası aldığı, daha sonra Van iline vardıklarında tuvalete gitme bahanesi ile ortadan kaybolduğu, bu şekilde her iki katılana ait paraları ödemeyerek dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda;
Sanık savunması, katılanların beyanı, uzlaştırma sağlanamadığına ilişkin 07/11/2017 tarihli rapor ile tüm dosya kapsamından sanığın mahkumiyetine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına, sanığın hiçbir hukuksal gerekçe içermeyen ve verilen kararın kendisini mağdur ettiğine dair yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 gün", "25" gün’ "500 TL" adli para cezası terimlerinin tamamen çıkarılarak, yerlerine sırasıyla "5 gün" "4 gün" ve "80 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.