Esas No: 2018/4933
Karar No: 2022/12084
Karar Tarihi: 08.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/4933 Esas 2022/12084 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, defter, kayıt ve belgeleri gizlemek suçundan yargılanmaktadır. Ancak mahkeme, sanığın hukuki durumunu etkileyen bazı konuların araştırılmadığı gerekçesiyle beraat kararı vermemiştir. Ayrıca, suça ilişkin kanun maddeleri değiştiği için sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme hükmü bozulmuştur. Kararda, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulanması gerektiği ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Beraat
1- Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın incelemeye tabi olan şirketin müdürü olduğu, iş yeri adresinin aynı zamanda sanığın ikamet adresi olduğu, defter ve belgelerin ibrazına ilişkin isteme yazısının iş yeri/ikamet adresinde sanığın eşine tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; incelemenin dairede yapılmasına imkan veren VUK’nin 139/2. maddesindeki istisnalardan birinin varlığının önceden belirlenip belirlenmediğinin incelemeyi yapan vergi müfettişinden sorulması, iş yeri dışında inceleme yapılması gerektiğine ilişkin bir tespit varsa buna ilişkin belgenin dosyaya ibrazının istenmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması, yasaya aykırı,
2- Yüklenen suçun sübutu halinde de; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, 08.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
