Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/286 Esas 2020/6571 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/286
Karar No: 2020/6571
Karar Tarihi: 17.06.2020

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/286 Esas 2020/6571 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat kararının temyizen incelenmesi sonucu, sanığın hırsızlık suçunu oluşturan suç eşyası satın alma veya kabul etme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği belirtilerek Adana 15. Asliye Ceza Mahkemesi'nin sanığın hırsızlık suçundan beraatına dair kararı bozuldu. Ancak yerel mahkeme, temyiz edilmeksizin kesinleşen beraat kararının usulünce kaldırılmadan hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurdu. Bu nedenle Yargıtay 17. Ceza Dairesi, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA karar verdi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 165/1. maddesi: Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu düzenler.

17. Ceza Dairesi 2020/286 E. , 2020/6571 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 27/02/2013 tarihli eylemi nedeni ile kamu davası açıldığı, Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/340 Esas ve 2013/820 Karar sayılı ilamı ile üzerine atılı hırsızlık suçundan beraat kararı verilip eylemin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğundan bahisle dava açılması için Adana Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarda bulunulduğu, beraat kararının temyiz edilmeden 18/12/2013 tarihinde kesinleştiği, aynı eylem ile mahkemenin ihbarı sebebiyle açılan davanın yargılaması neticesinde mahkemece sanığın TCK’nın 165/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verildiği, dairemizce 21/11/2018 tarihinde kararın temyizen incelenmesi sonucu, eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğu ve bu suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile Adana 15 Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/14 Esas ve 2014/613 Karar sayılı ilamının bozulmasına karar verildiği, bozma kararı sonrası yerel mahkemece 06/12/2013 tarihinde, aynı sevk ve eylem sebebi ile verilip, temyiz edilmeksizin kesinleşen hırsızlık suçundan sanığın beraatine dair karara karşı kanun yararına bozma yoluna gidilip, bu süreç bekletici mesele yapılıp, kanun yararına bozma yolu ile yasaya açıkça aykırı beraat kararı ortadan kaldırıldıktan sonra Dairemizin 21/11/2018 tarihli bozma kararına istinaden hüküm kurulması gerektiği halde kısmen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21/02/2017 tarih, 2011/1161 Esas ve 2017/83 Karar sayılı kararında değinildiği gibi temyiz edilmeksizin kesinleşen kararın usulunce kaldırılması temin edilmeden, yazılı şekilde hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.