Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13993 Esas 2020/6520 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/13993
Karar No: 2020/6520
Karar Tarihi: 23.06.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/13993 Esas 2020/6520 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanığın başvurusuna ilişkin istinaf mahkemesi kararına yapılan temyiz başvurusunun esastan reddedilmesi gerektiği, çünkü 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca beş yıl veya daha az hapis cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun temyiz edilemeyeceği belirtilmektedir. Bununla birlikte, sanığın talep ettiği temyiz talebinin reddedilmesi doğru bulunmuştur. Bu kararın dayandığı kanunlar ise 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a ve 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un geçici 5. maddenin f fıkrasıdır.

2. Ceza Dairesi 2020/13993 E. , 2020/6520 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması, 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 5. maddenin f fıkrası uyarınca, buna dair taleplerin kanunun yayımlandığı tarihten itibaren 15 gün içerisinde talep edilmesi gerektiği, sanığın ise bu sürenin geçmesinden sonra temyiz talebinde bulunduğu ve 7188 sayılı Kanun"un 29. maddesi ile değişik CMK"nun 286/3 fıkrasında yapılan düzenlemenin sanığın cezalandırılmasına ilişkin suçu kapsamaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 27/12/2019 tarihli ve 2018/4072 E., 2019/1310 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 23.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.