Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2022/393 Esas 2022/534 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 11. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03.12.2018 tarih ve 2014/1538 E. - 2018/1146 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce verilen 02.12.2021 tarih ve 2019/942 E- 2021/2073 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
Dava, franchise sözleşmesinin feshi sebebiyle fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile uğranılan 10.000,00 TL maddi ve 1.000,00 TL manevi zararın tazmini talebine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi olan 02.12.2021 itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi temyiz kesinlik sınırı 78.630,00 TL olup bu meblağın altında kalan hükümlerin 6100 sayılı HMK'nın 362/1-a. bendi uyarınca kesin nitelikte olduğu, her ne kadar davacı davasını açarken fazlaya ilişkin haklarını saklı tutmuş ise de dosya içerisindeki bilirkişi raporlarının sözleşmenin incelenmesi sonucunda, davacının maddi zararının en fazla yapılan masraflar sebebiyle 7.717,50 TL ve kâr kaybı olarak da ek protokol hükmü dikkate alınsa dahi 24.000,00 TL olmak üzere toplam 31.717,50 TL olabileceği, dosya içerisinde maddi zarara ilişkin davacının ayrıca ıslah beyanının da bulunmadığı, bu hali ile reddedilen toplam maddi ve manevi tazminat meblağının temyiz sınırı altında kaldığı anlaşılmaktadır. 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesi delaletiyle kıyasen uygulanması gereken aynı Kanunun 346/2. maddesi hükmü uyarınca, kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında Bölge Adliye Mahkemesince bir karar verilmesi gerekmekle birlikte, Yargıtay tarafından da bu yolda karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar yönünden REDDİNE, işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 24/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.