Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7928 Esas 2022/571 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 02.07.2020 tarih ve 2020/113 E. - 2020/180 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2016/51095 başvuru numarasıyla 09.06.2016 tarihinde davalı TPMK'ye 32. sınıflarda tescil edilmek üzere "HARVEST" ibareli markası için başvuru talebinde bulunduğunu, TPMK'nın re'sen yapmış olduğu incelemesinde 2002/01328 sayılı "harvest" ibareli markanın ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olduğu kanaatine vararak başvurunun kısmen reddine karar verdiğini, işbu ret kararına karşı müvekkili şirketin TPMK nezdinde itirazda bulunduğunu, ancak itirazlarının da YİDK kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa müvekkili şirketin Bingazar Group’ın Suudi Arabistan’ın en büyük ve önde gelen distribütörlerinden biri olduğunu, söz konusu şirketin dünyanın dört bir yanında Harvest gibi popüler markalar altında üreticilerin tedarik ettiği yüksek kaliteli ürünleri pazarlamakta olduğunu, müvekkili şirketin dava konusu markası ile redde gerekçe gösterilen markaların ayırt edilemeyecek kadar benzer olmadığını, söz konusu markalarda her şeyden önce görselliğin ön planda tutulmakta olduğunu ve müvekkili markası ile redde gerekçe gösterilen markanın görsel olarak birbirinden çok farklı ve özgün kullanımlara sahip olduğunu, müvekkilinin markasının “Harvest+Şekil” kendine özgü bir stile logo halinde dönüştürülmüş olmasına rağmen redde gerekçe kılınan markanın düz yazı halinde “Harvest” yazılmış olduğunun görülmekte olduğunu ileri sürerek YİDK'nın 2017-M-327 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Türkpatent vekili; başvuru markası ile redde gerekçe olarak gösterilen markaların görsel ve işitsel yönden bütünüyle bıraktıkları izlenimin aynı ve ayırt edilmeyecek derecede benzer olduğunun ortada olduğunu, başvuru markası ile kısmi redde gerekçe gösterilen markaların esas unsurlarının “Harvest” ibaresi olduğunu, markalara ayırt edici özellik sağlayan, markaların çekirdeğini oluşturan işaretlerin “Harvest” olduğunu, başvuru markasının tescil edilmek istendiği 32. sınıfta yer alan emtialarının redde mesnet marka kapsamında da yer aldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davacı başvurusuna konu marka “Harvest” ibaresinden oluşmakta, ret gerekçesi yapılan marka ise “Harvest+şekil+arapça yazı” unsurlarından oluşmakta olup markalar arasında 556 sayılı KHK’nın 7/1-b maddesi uyarınca ilk bakışta ayırt edilemeyecek ölçüde benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, Türkpatent YİDK'nın 2017-M-327 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı kurum vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 24/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.