Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/227 Esas 2020/1139 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/227
Karar No: 2020/1139

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/227 Esas 2020/1139 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi tarafından verilen 2020/227 E., 2020/1139 K. numaralı Boşanma davasına ilişkin karara göre, davacı kadın ve davalı erkek arasındaki tazminatların ve nafakaların miktarı ile kusur belirlemesi temyiz edilmiş. Mahkeme, davacı kadın yararına hüküm verilen maddi tazminatın daha uygun bir miktarda takdir edilmesi gerektiğine hükmetmiştir. Kararda Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi, hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Dosya, ilk derece mahkemesine gönderilmiş ve temyiz peşin harcı davacıya geri verilmiştir. Kanun maddeleri: TMK m. 174/1, TBK m. 50 ve 51.

2. Hukuk Dairesi 2020/227 E. , 2020/1139 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden, davalı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 218.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.02.2020 (Pzt.)