Esas No: 2021/1131
Karar No: 2022/561
Karar Tarihi: 24.01.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1131 Esas 2022/561 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirket tarafından yanıltıcı bilgi ve belgelerle LAVAZZA-İtalya firmasına ait franchise alanı olacağına inandırıldığını ancak sözleşmeler imzalandıktan sonra davalı firmanın kendi markası olan Best Coffee markasını yaygınlaştırmak amacıyla müvekkilini hileli davranışlarla mağdur ettiğini ve sözleşmenin hükümsüz olduğunu iddia etmiştir. Davalı vekili ise LAVAZZA markalı kahvenin Türkiye'deki tek satıcısının müvekkili olduğunu ve taraflar arasında açıkça LAVAZZA ürünleri kullanarak Best Coffee Shop dükkanı işletmek üzere franchise anlaşması yapıldığını savunmuştur. Mahkeme davayı reddetmiştir. Davacı vekili karar düzeltme istemiş ancak bu istek reddedilmiştir. HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden herhangi birini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteği reddedilecektir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: HUMK 440. maddesi ve HUMK 442. maddesi. Ayrıca, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi gereği takdiren 709,50 TL para cezası karar düzeltme harcı ile birlikte davacıdan alınarak Hazine'ye kaydedilecektir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 21.09.2017 gün ve 2015/217 - 2017/206 sayılı kararı onayan Daire'nin 05.11.2020 gün ve 2018/1665 - 2020/4805 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında 25.12.2012 tarihinde Franchising Ana Sözleşmesi, Franchise Protokolü ve ek-1 adı altında sözleşmeler imzalandığını, sözleşmelerin imzalanması öncesinde müvekkilinin dünya çapında tanınan LAVAZZA-İtalya firmasının franchise alanı olacağı konusunda yanıltıcı bilgi, beyan ve belgelerle ikna edildiğini, buna karşın davalı firmanın LAVAZZA-İtalya adına franchise verme yetkisinin bulunmadığını, davalı şirketin kendi markası olan Best Coffee markasını yaygın hale getirme amacıyla bu yönde davranışlar sergilediğini, davalının LAVAZZA-İtalya'nın sadece kahve ürünleri distribütörü olduğunu, müvekkiline imzalatılan sözleşmenin tek taraflı hazırlandığını, içeriğinde müvekkili aleyhine pek çok haksız hükmün bulunduğunu, müvekkiline sözleşmenin bir nüshasının bile verilmediğini ileri sürerek, sözleşme sırasında hileli davranışlar nedeniyle müvekkilinin hataya düşürülmesi, sözleşmenin muvazaalı oluşu ve kanuna aykırı genel işlem koşulları barındırması ve tek taraflı olarak hazırlanıp müvekkiline dayatılması nedeniyle taraflar arasında imzalanan 25.12.2012 tarihli sözleşme, protokol ve eklerinin sözleşme tarihi itibariyle hükümsüzlüğüne, sözleşme uyarınca müvekkiline ait taşınmaza konan ipoteğin kaldırılmasına, sözleşme uyarınca müvekkilince davalıya devredilen taşınmazın iadesine, aksi halde bedeli olan 350.000,00 TL'nin devir tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin LAVAZZA markalı kahvenin Türkiye'de tek satıcılığını yaptığını, 2009 yılından beri Best Coffee Shop konsepti ile LAVAZZA markalı ürünler başta olmak üzere kafe zinciri oluşturduğunu, franchise sözleşmeleri ile 40'ı aşkın kafenin bu zincire dahil edildiğini, taraflar arasında akdedilen sözleşmelerde açıkça LAVAZZA ürünleri kullanarak Best Coffee Shop dükkanı işletmek üzere franchise alındığının belirtildiğini, davacının tacir sayılacağını, aldatılma ve sair iddialarının yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davacıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 24/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.