Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/27463 Esas 2018/6502 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52/2-4, 53/1-2-3. ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adreste tebligatı düzenleyen 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresinde yapılır. 6099 sayılı Kanun"un 3. maddesi ile eklenen aynı maddenin 2. fıkrasına göre ise bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Bu bilgiler ışığında somut olay değerlendirildiğinde, sanığın 04/03/2013 tarihli sorgusunda beyan ettiği adres yerine MERNİS adresine yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşılmakla; sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılana ait nakliyat şirketinde şoför olarak çalışan sanığın, şirkete ait çekici ve dorse ile İstanbul Topkapı Ülker deposundan teslim aldığı malı Diyarbakır"da faaliyet gösteren bayiilere ulaştırması gerekirken, teslim yerlerine götürmeyerek üçüncü kişilere sattığı anlaşılmakla; eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu takdir eden mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 10/10/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.