Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1814 Esas 2022/565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Çorum 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce verilen 21.02.2019 gün ve 2018/344 - 2019/96 sayılı kararı bozan Daire'nin 16.12.2020 gün ve 2019/2176 - 2020/5919 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalının taşeronu olarak müvekkili firma tarafından yapılmış bulunan işlere dair toplam 95.627,20 TL'lik fatura düzenlenmesine rağmen bedelinin davalı şirketçe ödenmediğini, davalı şirketin ihtarnameye rağmen alacağı ödenmemesi üzerine Çorum 3. İcra Müdürlüğü'nün 2008/4566 Esas sayılı dosyasında davalı aleyhine icra takibi yapıldığını, davalının ödeme emrine itiraz ettiğini ileri sürerek, icra takibine yapılan itirazın iptalini, takibin devamını, davalı şirketin %40'tan az olmamak üzere icra inkar tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davacı şirketin müvekkili şirketin taşeron firması olduğunu, davacı şirket tarafından yaptığı işin karşılığı olarak müvekkili şirkete çoğu da kapalı olmak üzere toplam 13 adet fatura kesildiğini, faturaların toplam bedelinin 396.192,00 TL olduğunu, davacı şirkete toplam 371.192,00 TL ödendiğini, ayrıca müvekkili şirket tarafından davacı şirkete ait araçlara almış olduğu akaryakıt bedeli karşılığı olarak davacı şirket namına ödemelerin yapıldığını, yine davacı şirkete ait araçlara akaryakıt makbuzları ile toplam 8.676 litre motorin verildiğini, sonuç olarak iki şirket arasındaki ticari ilişki değerlendirildiğinde müvekkili şirketin davacı şirkete borçlu olmadığını dahası davacı şirketten 13.214,00 TL alacaklı olduğunu, takibe konu edilen faturalardan 406124 sıra numaralı ve 12.496,20 TL bedelli faturanın kapalı fatura olduğunu savunarak, davanın reddini istemiş; karşı yandan %40'tan aşağı olmamak üzere tazminat talep etmiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce davacı yararına bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere ve davacı şirket yetkilisi ... 07.05.2013 tarihli celsedeki isticvabında her ne kadar şirket ortağı dava dışı ...’a yapılan ödemelerin davacı şirkete yapıldığını beyan etmiş ise de şirket yetkilisine 6100 sayılı HMK’nın 171. maddesinde belirtildiği şekilde isticvap davetiyesi gönderilmemesi sebebiyle adı geçenin isticvap edileceği hususlarda yeterince bilgilendirilmediğinin anlaşılmasına, keza isticvaba ilişkin tutanaktan isticvabın aynı Kanunun 174. maddesine uygun olarak ilgili dekontların muhataba tek tek gösterilip sorulmadan yapıldığının anlaşılması karşısında şirket yetkilisinin yüzeysel beyanlarının belirtilen ödemelerin davacı şirkete yapıldığı hususunda bir ikrar olarak değerlendirilemeyecek olmasına, tanık olarak dinlenen ...’ın ödemelerin yapıldığı tarihte davalı şirkette çalıştığını beyan edip havalelerin davalı şirketin çeşitli işlerinde kullanılmak üzere yapıldığını belirtmesine, dosyaya sunulan belgelerden adı geçenin banka havalelerinin yapıldığı tarihte gerçekten de davalı şirkette çalıştığının tespit edilmiş olmasına, yapılan havalelerin davacı şirketçe verilen hizmet karşılığında keşide edilen faturalardan daha önceki tarihlerde yapılmış olmasına, belirtilen tüm bu hususlar gözetildiğinde davalının, ...’a yapılan ödemelerin davacı şirketçe verilen nakliye hizmeti karşılığında yapıldığını ispat ettiğinin kabulünün mümkün olmamasına göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 24/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.