
Esas No: 2016/1871
Karar No: 2016/4324
Karar Tarihi: 17.02.2016
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1871 Esas 2016/4324 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ve fazla mesai alacaklarının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davalı vekili temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 11.06.2015 tarihli ve 2015/15755 esas, 2015/20266 karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma sonrası yapılan yargılama sonunda, “ Dosya arasında bulunan 2008 yılı dokuzuncu ay maaş bordrosunun incelenmesinde hiçbir ek kazanç bulunmamasına rağmen davacının net maaşının ....410,63 TL olduğu görüldüğü, 2010 yılında aldığı ve resmi kayıtlarda gösterilen ücretin daha yüksek olduğu da düşünüldüğünde mahkememizce kabul edilen net ....800,00 TL ücretin davacının yaptığı iş de dikkate alındığında makul olduğu, ....400,00 TL ücretin davacının resmi kayıtlarda gösterilen ücretinden bile az olduğu ”gerekçesi ile bozmaya karşı direnilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı Kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
Dairemizce verilen karara karşı mahkemece direnilmiş olup, mahkemece dayanılan gerekçelerin Dairemiz uygulamasına uygun düştüğü, bu sebeple direnmenin doğru olduğu anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 17.02.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.