MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı işyerinde süreklilik arzeden işlerde belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalışmaya başladığını, çalıştığı tüm süre içinde davalı üniversiteye bağlı Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi"nde baş aşçı olarak 06:00 ila 23:00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, sigorta kayıtlarında muvazaalı olarak alt işverenlerin işçisi olarak gösterildiğini, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle sona erdiğini, kıdem tazminatının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkil kurum ile iş sözleşmesi ilişkisinin bulunmadığını, kuruma bağlı çalışmadığını, Yıldırım Temizlik Ltd. Şti."ne bağlı olarak çalıştığını, davanın zamanaşımına uğradığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak,yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
...-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İş sözleşmesinin işçi tarafından yaşlılık aylığı tahsisi amacıyla feshedilip feshedilmediği ve buna göre kıdem hakkının doğup doğmadığı,davacının fazla mesai yapıp yapmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi yollamasıyla, halen yürürlükte olan mülga 1475 sayılı Kanun"un 14. maddesinin birinci fıkrasının dördüncü bendinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla ayrılması halinde, kıdem tazminatına hak kazanılabileceği hükme bağlanmıştır. O halde anılan hüküm uyarınca, fesih bildiriminde bulunulabilmesi için işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan yaşlılık, emeklilik, malullük ya da toptan ödemeye hak kazanmış olması şarttır.
4447 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile mülga 1475 sayılı Kanun"un 14. maddesinin birinci fıkrasına (5) numaralı bent eklenmiştir. Anılan hükme göre, işçinin emeklilik konusunda yaş hariç diğer kriterleri yerine getirmesi halinde kendi isteği ile işten ayrılması imkânı tanınmıştır. Başka bir anlatımla, sigortalılık süresini ve prim ödeme gün sayısını tamamlayan işçi, yaş koşulu sebebiyle emeklilik hakkını kazanamamış olsa da, anılan bent gerekçe gösterilmek suretiyle işyerinden ayrılabilecek ve kıdem tazminatına hak kazanabilecektir. Ancak, işçinin iş yerinden ayrılmasının yaş hariç emekliliğe dair diğer kriterleri tamamlaması üzerine çalışmasını sonlandırması şeklinde gelişmesi ve bu durumu işverene bildirmesi gerekir.
Somut olayda, dosya kapsamında bulunan yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin belgeye göre davacının 28.09.2000 tarihinde emekli olduğu anlaşılmaktadır. Davacının emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını belirttiği tarih olan 29.02.2012 tarihinde ve sonrasında emekli olduğuna dair bir bilgi ve belge bulunmamaktadır. Davacının ikinci kez emeklilik sebebine dayalı iş sözleşmesini feshetme imkanı bulunmadığı, emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiğini belirttiği tarihte yaşlılık aylığı bağlanmasına ilişkin karar bulunmaması dikkate alındığında, davacının emeklilik sebebiyle iş sözleşmesini feshettiği gerekçesinin yerinde olmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece bu gerekçe ile kıdem tazminatının reddine karar verilmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarının ortalamasına göre davacının haftanın beş günü 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek haftalık yedibuçuk saat fazla mesai yaptığı belirtilmiştir. Davacı tanık beyanlarının davacının çalışma saatleri bakımından tutarlı olmadığı sabittir. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, tanık beyanları ve emsal dava dosyaları birlikte değerlendirildiğinde fazla mesainin ispatlanamadığı anlaşılmakla, bu gerekçe ile fazla mesai alacağının reddi yerine kabulü hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.