Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2068 Esas 2015/1151 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2068
Karar No: 2015/1151
Karar Tarihi: 21.04.2015

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2068 Esas 2015/1151 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkum olan sanıkların temyiz talebini değerlendirdi. Mahkeme, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabul etti ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna vardı. Ancak hükmünde eksiklik olduğunu düşündü. Sanıkların cezalarının infazı süresince alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmaları gerektiği yasal bir sonuç olduğu halde, bu hususun karar metninde yer almadığını tespit etti.
Yargıtay, kararı bozdu ve sanıkların cezaları infaz edilene kadar kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden yoksun bırakılmaları gerektiğini hükme bağladı. Kararda belirtilen kanun maddesi ise Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi oldu. Bu madde, hapis cezasıyla mahkum olan kişilerin bazı haklarından yoksun bırakılabileceğini ve cezanın infazı tamamlanana kadar alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinden mahrum bırakılabileceğini düzenliyor.

17. Ceza Dairesi 2015/2068 E. , 2015/1151 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş oldukları suç dolayısıyla hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.