MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/05/2009 gününde verilen dilekçe ile cinsel saldırı eylemine dayalı manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/05/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ile davalı vekili taraflarından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince:
Dava, cinsel saldırı eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davacılar ... ve ... yönünden davanın reddine, davacı ... yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Kişilik hakları hukuka aykırı olarak saldırıya uğrayan kimse manevi tazminat ödetilmesini isteyebilir. Yargıç, manevi tazminatın tutarını belirlerken, saldırı oluşturan eylem ve olayın özelliği yanında tarafların kusur oranını, sıfatını, işgal ettikleri makamı ve diğer sosyal ve ekonomik durumlarını da dikkate almalıdır. Tutarın belirlenmesinde her olaya göre değişebilecek özel durum ve koşulların bulunacağı da gözetilerek takdir hakkını etkileyecek nedenleri karar yerinde nesnel (objektif) olarak göstermelidir. Çünkü yasanın takdir hakkı verdiği durumlarda yargıcın, hukuk ve adalete uygun karar vereceği Medeni Yasa"nın 4. maddesinde belirtilmiştir. Takdir edilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir işlevi (fonksiyonu) olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi malvarlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek tutar, var olan durumda elde edilmek istenilen doyum (tatmin) duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır.
Dava konusu olayın oluş biçimi, gelişimi, eylemin niteliği ile yukarıdaki ilkeler gözetildiğinde, davacı ... yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı fazladır. Davacı yararına daha alt düzeyde manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, davacıların tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/02/2012 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
(M)
KARŞI OY YAZISI
Manevi tazminatın, alacaklının manevi acısını gidermek yanında zarar veren eylemin failine cezalandırma niteliği taşıdığı da doktrinde kabul görmektedir. Somut olaya bakıldığında ceza evrakı içeriği itibariyle kişilerin güvenle dolaşabilecekleri ortamda davalının ulu orta tasallutu söz konusudur. Böyle durumlarda manevi acının miktarını ancak olayı soruşturan, yargılamayı gerçekleştiren ve tarafları bizatihi müşahade eden ilk derece mahkemesi hakimidir. Bundan asla kuşku duyulmamalıdır. İlk derece mahkemesinin tespitlerine göre takdir ettiği manevi tazminat miktarının yukarıdaki belirlemelere uygun düştüğü gibi toplumda zayıfı koruma ve güvenli ortamda yaşamayı sağlama amacına da hizmet edecek bir miktar olduğunu düşünmekteyim.
Bu nedenle karar onanmalıdır. 15/02/2012