Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2021 Esas 2015/1146 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2021
Karar No: 2015/1146
Karar Tarihi: 21.04.2015

Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/2021 Esas 2015/1146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mala zarar verme suçundan kurulan hüküm temyiz edilemeyeceğinden reddedilmiştir. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet hükmü, 4 yıllık zamanaşımı süresinin geçmesi nedeniyle bozulmuştur. Bu nedenle, sanık hakkındaki kamu davası düşürülmüştür.
Kanun maddeleri:
-5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesi
-1412 sayılı CMUK’nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1.maddesi
-5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK’nun 317. ve 322. maddeleri

17. Ceza Dairesi 2015/2021 E. , 2015/1146 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
A-Mala zarar verme suçundan kurulan hümün temyiz incelemesinde;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye ve hükmolunan cezanın türü ile miktarına göre, 1412 sayılı CMUK’nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1.maddesi gereğince hükmün temyizi olanaklı bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca sanık ... müdafiinin temyiz talebinin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozmak suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 31/2,116/1,119/1-c,31/2 maddelerine uyan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, mahkumiyet hükmünün kurulduğu 13.05.2010 tarihi ile inceleme tarihi arasında aynı Yasanın 66/1-e ve 66/2. maddelerinde öngörülen 4 yıllık sürenin geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.