MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, tehdit, hakaret
HÜKÜM : TCK"nın 151/1, 62, 51 maddelerine göre 3 ay 10 gün hapis cezası.

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nin ayrılmakta olduğu eşi ile arasındaki boşanma sürecinde kendisi aleyhine tanıklık yapan katılan ... ve ailesine yönelik olarak husumet beslediği, duruşma sırasında ..."e hakaret ve tehdit içerikli sözler söylediği, ayrılmakta olan eşini gönderdiği mesajlarda katılanlar ... ve ..."e yönelik tehdit ve hakaret içerikli sözler kullandığı, katılan ... ile karşılaşınca da onun aracına yumruk ile vurarak araca zarar verdiği böylece sanığın mala zarar verme, hakaret ve tehdit suçlarını işlediği iddia olunan olayda ;
1-Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları yönünden yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan "hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına" ilişkin karara karşı aynı Kanun"un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, CMK"nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran katılan vekilinin haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
2-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın savunması, katılanların beyanları, olay yeri inceleme tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre sanık hakkında verilen mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 26.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.