MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı, davalı kooperatiften 11.11.1998 tarihinde 1.500,00 TL tutarında altı ay vadeli kredi kullandığını, toplam 2.625,00 TL ödeme yapmasına rağmen bazı dönemlerde geciken anapara ödemesinden dolayı fazla faiz hesaplandığını, ayrıca bloke edilen 170,00 TL de dikkate alınmadan 1.726,00 TL haksız borç çıkartıldığını ileri sürerek, bu miktar yönünden borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, ana para borcu bitmesine rağmen faiz borcu çıkartıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı,davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, İcra ve İflas Kanunu" nun 72. maddesine dayalı olarak menfi tespit istemine ilişkindir.
1- Hükme esas alınan ilk bilirkişi raporunda, davacının davalı kooperatife borcu olmadığı, 365,15 TL fazla ödemesi olduğu tespit edilmiş iken, alınan ikinci raporda davacının, davalı kooperatiften anapara ödemesinden dolayı 200,24 TL, sermaye blokesi nedeniyle 95,275 TL alacağının, 5.640,87 TL ise faiz borcunun bulunduğu tespit edilmiş, bilirkişinin 461,713 TL ödeme belgesini dikkate alarak düzenlediği ek raporda ise, davacının, davalı kooperatiften 661,95 TL anapara fazla ödemesi ile 95,27 TL sermaye blokesi alacağı, 3.012,03 TL de faiz borcunun bulunduğunun hesaplandığı görülmüş, mahkemece ilk rapora itibar edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, raporlar arasındaki çelişki giderilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, kabul görmeyip ikinci rapor alındığı halde hukukçu olmayan bilirkişi raporuna itibar edilmediği gerekçesiyle, ilk rapor esas alınarak davanın kabulüne karar verilmesi doğru değildir.
2) Bozma nedenine göre, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin anılan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, (2) nolu bentte belirtilen sebeple, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.02.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.