Davacılar ... , ..., ... ile davalı .... aralarındaki dava hakkında İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nden verilen 16.02.2017 gün ve 2015/571-2017/143 sayılı kararın Dairemiz’in 23.06.2020 gün ve 2018/4075-2020/3832 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiş olup, davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu 1.10.2011 tarihinde yürürlüğe girmiş ise de, bu Kanuna 6217 sayılı Kanunla ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlandığından, karar düzeltme talebinin incelenmesi gerekmiştir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, bu karara karşı istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararı temyiz edilmiş, Dairemizce hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Davalı vekili tarafından Dairemiz’in bozma ilamına karşı karar düzeltme talebinde bulunulmuştur. Usul hükümlerine göre Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın temyizi üzerine Yargıtayca verilen karara karşı karar düzeltme yolu veya olağan kanun yolu bulunmamaktadır. Açıklanan sebeple davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, tashihi karar peşin harcının istek halinde davalıya geri verilmesine 03/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.