Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2013/14514 Esas 2013/16911 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Tahliye

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, temerrüt nedeniyle tahliye ve alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili; tahliyeye konu taşınmazı 25.07.2008 tarihinde satın aldıklarını, davalının taşınmazda 01.01.2005 başlangıç tarihli sözleşme ile aylık 3.750 TL üzerinden kiracı olduğunu, sözleşmedeki artış koşulu uyarınca kira bedelinin 25.07.2010 tarihinde başlayan dönem için 5.500 TL’ye ulaştığını, buna rağmen davalının 1.170 TL üzerinden ödemeye devam ettiğini, birikmiş kira alacaklarının ödenmesi için davalıya 16.03.2010 tarihinde noter ihtarı keşide ettiklerini, davalının ihtara uymadığını ve temerrüde düştüğünü belirterek, kiralananın tahliyesine ve birikmiş 34.964,80 TL kira alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı ise; taşınmazdaki kiracılığının aylık kira bedeli 1.000 TL olan sözleşmeye dayalı olduğunu, ödemelerin bu sözleşmeye uygun olup eksik kira ödemesi olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, taşınmazın eski maliki ile davalı kiracı arasında aylık kira bedelleri birbirinden farklı iki kira sözleşmesi düzenlendiği, bunlardan düşük kira bedeli içeren sözleşmenin vergi dairesine ibraz edildiği, davacının vergi dairesine sunulan bu sözleşmeye karşı muvazaa iddiasını kanıtlayamadığı ve buna göre de eksik kira ödemesi tespit edilemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davalı kiralananda, eski malik ile yaptığı sözleşme uyarınca kiracıdır. Davacılar kiralananı 25.07.2008 tarihinde satın almışlardır. Davalı ile eski malik arasında aynı taşınmaza ilişkin olarak aylık kira bedeli farklı iki ayrı kira sözleşmesi akdedildiği uyuşmazlık konusu değildir. Her ikisi de 01.01.2005 başlangıç tarihli ve 5 yıl süreli sözleşmelerden davacının dayandığı sözleşmede aylık kira bedeli 3.750 TL olarak kararlaştırılmışken, davalının ibraz ettiği sözleşmede aylık kira bedeli 1.000 TL olarak gösterilmiştir. Davacı düşük bedelli kira sözleşmesinin daha az stopaj ödemek için davalı ile eski malik arasında muvazaalı olarak akdedildiğini, tarafların gerçek iradesini yansıtan sözleşmenin yüksek kira tutarı içeren sözleşme olduğunu iddia etmiştir.
Taraflar arasında kira ilişkisinin varlığı, başlangıç tarihi ve süresi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık aylık kira bedeli yönünden farklı hükümler içeren iki ayrı sözleşmeden hangisinin tarafların gerçek iradesine uygun olduğunun tespiti noktasında toplanmaktadır. Davacı kiralananı 25.07.2008 tarihinde satın almış, kira paralarını davalı ile eski malik arasında yapılan aylık kirası 3.750 TL olan sözleşmeye göre talep etmiştir. Tarafların ortak iradelerinin hangi sözleşmeye üstünlük tanıdığının tespiti konusunda yine taraflar arasında kira bedelinin tespitine ilişkin olarak görülüp kesinleşen ... 5.Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/16 esas ve 2011/296 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde yarar vardır. Anılan dava dosyasında davacılar davalının taşınmazda 01.01.2005 başlangıç tarihli ve aylık kirası 3.750 TL olan sözleşme uyarınca kiracı olduğunu bildirmiş, davalı da buna karşı çıkmamıştır. Kira tespit dosyasında davacının dayandığı sözleşmeye göre bilirkişi incelemesi yapılmış ve mahkemece bu rapor doğrultusunda karar verilmiş ve hüküm 11.04.2012 tarihinde kesinleşmiştir. Açıklanan bu olgular karşısında mahkemece uyuşmazlığın davacının dayandığı sözleşme hükümleri ve sözleşme bedeli esas alınarak çözüme kavuşturulması zorunlu olup, muvazaa iddiasının kanıtlanamadığından bahisle yazılı şekilde hüküm tesisi doğru değildir.
Hüküm bu nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 17.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.