23. Ceza Dairesi 2015/15899 E. , 2016/6719 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, mala zarar verme
HÜKÜM : 1) 5237 TCK"nın 86/2, 31/3, 62, 52, 52/4 maddeleri uyarınca 3.320 TL adli para cezası
2) 5237 TCK"nın 151/1, 31/3, 62, 52, 52/4 maddeleri uyarınca 3.320 TL adli para cezası
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde suça sürüklenen çocuk ve yaşı büyük sanıklar ile katılan arasında yol verme ve kornaya basma meselesi yüzenden tartışma başladığı, yaşı büyük sanıkların katılana vurması üzerine suça sürüklenen çocuğun da katılana vurarak basit tıbbi müdahale ile iyileşebilecek şekilde yaraladığı ve cep telefonunun ekranını kırdığı, böylelikle suça sürüklenen çocuğun kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda;
1) Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan verilen karara yönelik temyiz taleplerinin incelemesinde;
Dosya kapsamına göre sanık hakkında verilen mahkumiyet kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuk müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan verilen karara yönelik temyiz taleplerinin incelemesinde:
TCK"nın 151/1 maddede yer alan mala zarar verme suçunun kasten işlenebilen suçlardan olduğu, katılan, cep telefonunun pantolonunun sağ cebinde bulunduğunu, tekme ve tokatlar sebebiyle cep telefonunun ekranının kırıldığını beyan ettiği, suça sürüklenen çocuğun sanığın cebinde telefon olduğunu bilerek kırma kastıyla hareket ettiğine dair delil bulunmadığı, telefonun taksirle kırıldığı bu nedenle suçun yasal unsurları oluşmadığından beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/05/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.