MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 02/12/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/12/2017 günlü karara karşı davacı vekili ve davalılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nın 353/1.b-2 maddesi gereğince ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/612 esas, 2017/491 karar sayılı ilamının kaldırılmasına, davanın reddine dair verilen 29/03/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava haksız şikayet nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, hükme karşı, taraf vekillerince istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davalılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile, HMK’nun 353/1.b-2 maddesi gereğince ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/612 Esas, 2017/491 Karar sayılı ilamının kaldırılmasına, davanın reddine karar verilmiş; kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Karar gününde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 3. maddesinin 2. fıkrasında “Müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar vekili lehine tek, ret sebebi ayrı olan davalılar vekili lehine ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.” düzenlemesi bulunmaktadır.
Eldeki davada, davacı, manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, bölge adliye mahkemesince de davanın tümden reddine karar verilmiştir. Buna göre, ret sebebi ortak olan davalılar lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru olmamıştır. Ne var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 4. bendi çıkarılarak yerine "davalılar vekille temsil edildiğinden Avukatlık Ücreti Tarifesine göre belirlenen, 2.180 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine” ibaresinin yazılmasına, hükmün HMK’nun 370/2. maddesi gereğince düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/09/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.