3. Hukuk Dairesi 2013/355 E. , 2013/1857 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Dava dilekçesinde 135.167,05 TL"nin ödeme tarihi olan 13.06.2011 tarihinden itibaren yasal faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın Vergi Mahkemelerinin görevli olması nedeniye usulden reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacı vakfın dava konusu taşınmazın maliki iken, taşınmazın davalı tarafından imar planına alındığını ve akabinde taşınmaza el atıldığını, ... 12.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2008/57 E. 2008/96 K. sayılı ilamı ile taşınmaza davalı belediye tarafından kamulaştırmasız el atıldığının tespit edilerek taşınmazın davalı belediye adına tesciline karar verildiğini, taşınmazın 2003-2008 yılları arası döneme ilişkin emlak vergisinin davacıdan talep edildiğini, vergi borcunu ödemesi gerekenin davalı belediye olduğunu, bu nedenle ... 3.Vergi Mahkemesinde dava açıldığını, ancak bilahare 6111 sayılı yasadan faydalanarak verginin ... Belediyesine ödendiğini, taşınmazın imar planında yeşil alan ve yol olarak belirlenmesi nedeniyle tasarruf hakkının kısıtlandığını, bu nedenle emlak vergisi ödemesinin durması gerektiğini, ayrıca kamulaştırmasız olarak el atıldığı için emlak vergisinden el atan idarenin sorumlu olduğunu belirterek, davalı yararına ödenen 135.167.05 TL.nin ödeme tarihi olan 13.06.2011 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava edilmiştir.
Davalı vekili cevabında; davalı tarafından taşınmazın edinilme tarihinin 18.09.2008 tarihi olduğunu, bu tarihten öncesi için idarelerine vergi tahakkuk ettirilemeyeceğini, davanın Vergi Mahkemelerinde görülmesi gerektiğini belirterek, görev nedeni ile davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; taşınmazdaki tasarruf hakkının kısıtlanması halinde, malikin emlak vergisi yükümlülüğünün devam edip etmediği hususunun tartışılmasının adli yargının değil vergi mahkemelerinin görevinde olduğu belirtilerek görevsizlik kararı verilmiştir.
2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun 6.maddesinde Vergi Mahkemesinin görevleri açıklanmıştır. Sözü edilen 6. maddede; "a) Genel bütçeye, İl özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davaları, b) (a) bendindeki konularda 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davaları, c) Diğer kanunlarla verilen işleri çözümle" denilmektedir.
Davada, davacı yasal olarak davalının sorumlu olduğunu iddia ettiği emlak vergisini ödediğini belirterek, sebepsiz zenginleşme ve vekaletsiz iş görme hukuksal nedenine dayanarak alacak talep etmektedir.
Böyle bir davanın 2576 sayılı Kanunun 6.maddesinde belirtilen Vergi Mahkemelerinin görevleri arasında yer almadığı gibi diğer kanunlarda da Vergi Mahkemelerinin görevli olduğuna ilişkin bir hükmün bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Kaldı ki, ortada davacı idare tarafından tek taraflı olarak tesis edilen ve re’sen uygulanabilir nitelikte olan bir hukuki tasarruf bulunmamaktadır. Başka bir deyişle, ortada idari bir işlem bulunmadığına göre dava konusu uyuşmazlık da idari nitelikte değildir.
Bu durumda, davanın özel hukuk hükümlerine ve BK.nun 61-66. (TBK. 77-78) maddelerinde belirtilen sebepsiz zenginleşme koşullarına göre Adli Yargıda çözümlenmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 07.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.