Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3853 Esas 2012/1506 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3853
Karar No: 2012/1506
Karar Tarihi: 29.02.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3853 Esas 2012/1506 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu, müvekkilinin davalı kooperatiften aldığı belgede yer alan 6.250 TL aidat ve gecikme faizi borcunun doğruluğuyla ilgiliydi. Davacı vekili, müvekkilinin borcunun 3.270 TL olduğunu iddia ederek, gecikme faizinin uygulanmamasına karar verilen genel kurulda borç talebinin reddedildiğini belirtti ve davayı açtı. Davalı vekili ise gerçek borç miktarının 6.250 TL olduğunu savundu. Mahkeme, davacının 3.170 TL aidat ve 3.610 TL gecikme faizi borcu olduğunu belirleyerek davanın reddine karar verdi. Davacı vekili, kararı temyiz etti. Yüksek Mahkeme, davalı vekilinin temyiz itirazlarını reddetmekle birlikte, davacının borç miktarının genel kurul kararının kapsamında olup olmadığının değerlendirilip bilirkişiden ek rapor alınarak yeniden belirlenmesi gerektiğini belirtti. Kararda, Borçlar Kanunu'nun 96. maddesi ele alındı.
23. Hukuk Dairesi         2011/3853 E.  ,  2012/1506 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -K A R A R-
    Davacı vekili, müvekkilinin üyesi olduğu davalı kooperatiften gönderilmiş olan belgede, 6.250,00 TL aidat ve gecikme faizi borcu olduğunu belirtildiğini, ancak müvekkilinin borcunun 3.270,00 TL olduğunu, dava devam ederken yapılmış olan genel kurulda gecikme faizinin uygulanmamasına karar verildiğini ileri sürerek, müvekkilinin davalıya 2.980,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, gerçek borç miktarının 6.250,00 TL olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının 3.170,00 TL aidat ve 3.610,00 TL gecikme faizi borcu olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
    Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
    1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
    2) Dava, davacının üyesi olduğu davalı kooperatife 2.980,00 TL borçlu olmadığının tespiti istemine ilişkindir. Davacı vekili, 27.04.2010 tarihli duruşmada davalı kooperatifin 18.04.2010 tarihli 2009 yılı olağan genel kurul toplantı tutanağını ibraz ederek, toplantının 8.inci maddesinde davaya konu dönemleri de kapsayacak şekilde belli bir döneme kadar olan gecikme faiz borçlarının affedildiğini ileri sürmüş olmasına rağmen, mahkemece davacının talebine konu borç miktarının söz konusu genel kurul kararın kapsamında olup olmadığı değerlendirilerek, kapsamında ise borç miktarının bilirkişiden alınacak ek rapor ile yeniden belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
    SONUÇ: Yukarıda ( 1 ) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ( 2 ) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 29.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.