Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/1427 Esas 2022/644 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Bakırköy 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nce verilen 05.11.2019 gün ve 2019/163 - 2019/369 sayılı kararı onayan Daire'nin 16.11.2020 gün ve 2020/664 - 2020/5081 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili; Bangladeşli bir firma olan müvekkili şirketin "MEGHNA" markasını 1980 yılından bu yana kullandığını, 09.06.2010 tarihinde 12. sınıfta yurt dışında tescil ettirdiğini, dünyanın çeşitli ülkelerine ihracat yaptığını, bisiklet iç ve dış lastiğinde "MEGHNA" markasını sektörde maruf hale getirdiğini, davalının uzun yıllardan bu yana müvekkilinden ve grup şirketinden bu marka lastikleri satın alarak Türkiye'ye ithal ettiğini ve iç piyasaya sattığını, davalının müvekkili ile arasında herhangi bir sözleşme olmamasına rağmen internet sitesinde kendisini yetkili satıcı olarak ilan ettiğini, müvekkili şirketin tescilli markasını web sitesinde ve faturalarında izinsiz kullandığını, "MEGHNA" markasından haksız kazanç elde etmeyi hedefleyen davalının markayı Türkiye'de tescil ettirdiğini ve fason olarak ürettirdiği lastiklerde kullandığını, müvekkilinin mal sattığı İzmir'de mukim bir firmanın iş yerine giderek haksız tespit yaptırdığını, müvekkilinin logosunu da taklit ettiğini, Paris Sözleşmesi'nin 3. maddesinin uyarınca marka haklarının Türkiye'de korunduğunu, davalı eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini beyanla, tecavüzün önlenmesini, internet sitesindeki haksız kullanımın engellenmesini, davalıya ait 12. sınıfta tescilli 2011/59563 sayılı "MEGHNA" ibareli markasının hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44,70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 26/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.