Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/32700 Esas 2016/4268 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar ve kötüniyet tazminatı, fazla mesai, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesinekarar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının davalıya ait otelde işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı tarafından feshedildiğini iddia ederek bir kısım alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddedilmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken davalı tarafından feshedildiği, diğer taleplerine de kısmen hak kazandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
...-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmasını işçi, bunların ücretlerinin ödendiğini ise işveren ispat etmek durumundadır. Somut olayda davacının fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti çalışmasını ispatlamak üzere dinlettiği tanıklar işyerinde çalışmayan ve davacının çalışmasını bilebilecek durumda olmayan kişilerdir. Bu sebeple davacı tarafından fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının ispatlanamadığı göz ardı edilerek bu taleplerin reddi yerine hüküm altına alınması isabetsizdir.
3-Diğer taraftan yıllık izin ücreti Dairemiz uygulamasına göre beş yıllık zamanaşımı süresine tabidir. Yıllık izin ücretinin on yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu değerlendirilerek karar verilmesi yerinde olmamıştır. Davalı tarafın zamanaşımı def"ileri değerlendirilerek karar verilmesi gerekmektedir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.