Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7889 Esas 2022/674 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 13.11.2019 tarih ve 2018/825 E. - 2019/1124 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının davalı şirkete 181.965,67 TL tutarında mal satarak teslim ettiğini, davalı şirketin borcun bir kısmını ödediğini, bakiye kalan 20.709,87 TL’sini ödemediğinden, davalı şirket aleyhine başlatılan takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı tarafından teslim edilmeyen malların bedelinin istendiğini, davalı şirketin davacıya herhangi bir borcu bulunmadığını belirterek, davanın reddi ile davacı aleyhine tazminata hükmedilmesini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davacı yan delillerini münhasıran davalı defter ve kayıtlarına hasretmiş olmadığı, davacının edimini yerine getirdiğini usulüne uygun delillerle ispat etmesi gerektiği, davacının usul ve yasaya uygun tutmuş olduğu kendi defterlerinde alacaklı görünmesi ve söz konusu faturanın açık fatura olarak kayıtlı olması ancak HMK'nın 222/3. maddesi uyarınca karşı taraf defterleri ile birbirini teyit etmesi durumunda lehine delil teşkil edeceğini, hal böyleyken teslim olgusu usulüne uygun delillerle ispat edilemediğinden davanın reddine karar verilmiştir.
İşbu karara karşı dava vekili temyiz kanun yoluna başvurmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 26/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.