Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8111 Esas 2020/1126 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8111
Karar No: 2020/1126

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/8111 Esas 2020/1126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir boşanma davası ile ilgili karar temyiz edilmiştir. Davacı-davalı erkek tarafından reddedilen boşanma davası, kusur belirlemesi ve tedbir nafakaları, davalı-davacı kadın tarafından ise tedbir nafakası miktarı ile tedbir nafakasına dair tesis edilen hüküm yönünden temyiz edilmiştir. Tarafların bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz itirazları reddedilmiştir. Dosya incelendikten sonra, usul ve kanuna uygun olarak verilen hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi. Ayrıca, 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de temyiz parasal sınırlarının her yıl yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür.

2. Hukuk Dairesi 2019/8111 E. , 2020/1126 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma - Nafaka
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından reddedilen boşanma davası, kusur belirlemesi ve tedbir nafakaları yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise tedbir nafakası miktarı ile tedbir nafakasına dair tesis edilen hüküm yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Tarafların bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun"un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu"nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "58.800,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda davalı-davacı kadın aylık 1750 TL bağımsız tedbir nafakasına hükmedilmesini talep etmiş, davalı-davacı kadının bağımsız tedbir nafakası davası kısmen kabul edilerek kadın yararına aylık 550 TL bağımsız tedbir nafakasına hükmedilmiştir. Davacı-davalı erkek yönünden hüküm altına alınan bağımsız tedbir nafasının bir yıllık miktarı, davalı-davacı kadın yönünden ise bağımsız tedbir nafakasının reddedilen kısmının bir yıllık miktarı göz önüne alındığında bölge adliye mahkemesince bağımsız tedbir nafakasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle tarafların bağımsız tedbir nafakası davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin tabirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple tarafların bağımsız tedbir nafakasına ilişkin temyiz dilekçelerinin ayrı ayrı REDDİNE, sair temyiz itirazlarının ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Haşim"e yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, alınmayan aşağıda yazılı onama harcının ve temyiz başvuru harcının Nakiye"den alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.02.2020 (Per.)