KARAR
Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4, 119/1-e, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun"un 51. maddesi gereğince ertelenmesine dair Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/06/2009 tarihli ve 2009/1108-884 sayılı kararını müteakip, sanığın erteleme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, anılan cezanın aynen infazına ilişkin aynı Mahkemenin 19/12/2013 tarihli ve 2009/1108-884 sayılı ek kararı sonrasında sanık vekili tarafından 31/01/2014 tarihli dilekçe ile yapılan yargılanmanın yenilenmesi talebine ilişkin olarak, Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesince merciinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesi gereğince hakim görevlendirilmesi talebi hakkında, "yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer olup olmadığının araştırılması ve şartları varsa yargılamanın yenilenmesine karar verilmesinin 5271 sayılı Kanun"un 23/3. maddesi kapsamında bulunmadığından" bahisle bir karar verilmesine yer olmadığına ilişkin mercii Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2014 tarihli ve 2014/98 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/06/2014 gün ve 230799 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, 5271 sayılı Kanun"un 23/1. maddesinde yer olan "Bir karar veya hükme katılacak hâkim, yüksek görevli mahkemece bu hükme ilişkin olarak verilecek karar veya hükme katılamaz." şeklindeki düzenleme karşısında, mahkeme hâkiminin aynı dosyada sanığın erteleme süresi içerisinde yeni bir suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, anılan cezanın aynen infazına ilişkin Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2013 tarihli ve 2009/1108-884 sayılı ek kararı vermesi sebebiyle, davaya bakmasına kanunî imkan bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 318. maddesinde;
(1) Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.
(2) 303 üncü Madde gereğince Yargıtayın doğrudan hüküm kurduğu hâllerde de hükmü vermiş olan mahkemeye başvurulur.
(3) Yargılamanın yenilenmesi isteminin kabule değer olup olmadığına dair olan karar, duruşma yapılmaksızın verilir.” hükümlerine yer verilmiş,
Aynı Kanun’un “Yargılamaya katılamayacak hakim” başlıklı 23/3. maddesinde ise; “Yargılamanın yenilenmesi halinde, önceki yargılamada görev yapan hâkim, aynı işte görev alamaz." hükmü düzenlenmiştir.
İnceleme konusu somut olayda; sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen Antalya 15. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 24/06/2009 tarihli erteli hapis cezasına ilişkin ilk mahkumiyet hükmü ve bu hükmün aynen infazına dair 19.12.2013 tarihli hükmü sonrası sanık tarafından yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunulduğu, bu talep üzerine mahkeme hakimince talep hakkında karar vermek üzere başka bir hakim görevlendirilmesinin istendiği, bunun üzerine Antalya 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nce “sanık talebinin CMK"nın 23/3.maddesi kapsamında bulunmadığı, önceki hakimin yargılamanın yenilenmesi talebinin kabule değer olup olmadığına karar verebileceği, talebin kabulüne karar verildiği takdirde aynı hakimin yeni yargılamada görev alamayacağı” gerekçesiyle “karar vermeye yer olmadığına” karar verildiği görülmüştür.
Yukarıda yer verilen düzenlemeler karşısında, ilk kararı veren hakimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair verilecek kararda, önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu sebeple adil yargılanma hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hakimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/02/2014 tarihli ve 2014/98 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanmasına, 15.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.