Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7420 Esas 2022/656 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Marmaris 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.03.2008 tarih ve 2007/143 E. - 2008/96 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı arasında imzalanan kredi kartı üyelik sözleşmesi gereğince banka tarafından iki ayrı kredi kartı verildiğini, davalı tarafından bu kartlardan kullanmış olduğu kredinin geri ödenmemesi üzerine 29.06.2006 tarihi itibariyle hesabın kat edilerek sözleşmenin feshedildiğini, buna rağmen davalının borcu ödememesi üzerine Marmaris 1. İcra Müdürlüğü'nün 2006/2049 esas sayılı dosyasında başlatılan icra takibine davalının haksız şekilde iitiraz ettiğini ileri sürerek, itirazın iptaline, takibin devamına ve %50’dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiş ve herhangi bir savunmada bulunmamıştır.
Mahkemece, iddia, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamında göre; davalının davacı banka ile yapmış olduğu kredi kartı üyelik sözleşmesine istinaden kendisine tahsis edilen kredi kartlarından kullanmış olduğu krediyi süresinde ödemediği, banka tarafından hesabın kat edilerek, sözleşmenin fesih edildiği ve davalıya gönderilen ihtarnamede verilen süre içerisinde de borcun ödenmediği, bu suretle davalının 12.07.2006 tarihinde temerrüde düştüğü, devamında yapılan icra takibinde ise davalının itiraz ettiği ve itirazında 4822 sayılı Yasa'nın Geçici 1. maddesinden yararlanmayı talep ettiği, oysa davacının gerek temerrüde düştüğü tarih, gerekse icra takibinin yapılmış olduğu tarih ve istek tarihi nazara alındığında hem 4822 sayılı Yasa'nın Geçici 1.maddesi hem de 5464 sayılı Yasa'nın Geçici 4. maddesindeki imkandan yararlanmasının mümkün olmadığı gerekçesi ile, taleple bağlı kalınarak davanın kısmen kabulüne, davalının Marmaris 1. İcra Müdürlüğü'nün 2006/2049 esas sayılı dosyasına yapmış olduğu itirazın 34.246,19 TL asıl alacak, 3.611,63 TL temerrüt faizi, 180,17 TL BSMV ve 60,55 TL ihtar masrafı olmak üzere toplam 38.098,54 TL üzerinden iptali ile takibin bu miktar üzerinden devamına, asıl alacak üzerinden %40 oranında (13.698,48 TL) icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karara karşı, davalı tarafından temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
Dava, taraflar arasında imzalanan kredi kartı üyelik sözleşmesi nedeniyle kullanılan kredinin ödenmemesi nedeniyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir. Mahkemece, 13.03.2008 tarihinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına rağmen karar, davacı vekiline 18.02.2020 tarihinde e-tebligat olarak, davalıya ise 13.02.2020 tarihinde mahkeme kaleminde tebliğ edilmiş, karara karşı davalı tarafından 24.02.2020 tarihinde ilamın zamanaşımına uğradığını ileri sürerek temyiz kanun yoluna başvurulmuştur.
İlam, hükmün verilmesi (tefhimi) tarihinden itibaren on yıl geçmekle zamanaşımına uğrar (İİK m. 39; 818 sayılı BK m.135,II, 6098 sayılı TBK m.156,III). İlam zamanaşımına uğradıktan sonra tebliğe çıkarılır ise, hüküm aleyhine olan taraf, bunun üzerine temyiz yoluna başvurmak suretiyle hükmün yalnız ilamın zamanaşımına uğramış olması nedeniyle bozulmasını sağlayabilir (Bkz. KURU, Baki; Hukuk Muhakemeleri Usulü, C.:III, 6. Baskı, s. 3160). 11.04.1940 gün ve 15/70 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında da açıkça bu husus vurgulanmıştır.
Bu durumda, 11.04.1940 gün ve 15/70 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca zamanaşımı yönünden bir değerlendirme yapılması için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 26.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.