KARAR
İmar kirliliğine neden olma suçundan sanık ..."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 184/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun"un 51/1. maddesi gereğince cezasının ertelenerek 3 yıl denetim süresi belirlenmesine dair, İzmir 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/07/2006 tarihli ve 2006/281 esas, 2006/548 sayılı kararını müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinin bildirilmesi üzerine, sanık hakkındaki 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı Kanun"un 51/7. maddesi gereğince ceza infaz kurumunda çektirilmesine ilişkin, aynı Mahkemenin 12/02/2014 tarihli ve 2006/281 esas, 2006/548 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair, mercii İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/03/2014 tarihli ve 2014/194 değişik iş sayılı kararının Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/07/2014 gün ve 263851 sayılı istem yazısıyla, Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, kayden 01/11/1936 doğumlu olup suç tarihi olan 13/10/2005 tarihi itibariyle 65 yaşını doldurduğu anlaşılan sanık ... hakkında, 10 ay kısa süreli hapis cezasına hükmedildiği ve adli sicil kaydına göre daha önce hapis cezasına mahkum edilmediğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 50/3. maddesi gereğince hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının aynı Kanun"un 50/1. maddesinde sayılan seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi zorunlu olmasına karşın, sanığın aleyhine sonuç doğuracak şekilde yapılan itirazın, merciince belirtilen yönden kabulü yerine reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50. maddesinin 1. fıkrasında “Kısa süreli hapis cezası, suçlunun kişiliğine, sosyal ve ekonomik durumuna, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlığa ve suçun işlenmesindeki özelliklere göre; a) Adlî para cezasına, b) Mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle, tamamen giderilmesine, c) En az iki yıl süreyle, bir meslek veya sanat edinmeyi sağlamak amacıyla, gerektiğinde barınma imkanı da bulunan bir eğitim kurumuna devam etmeye, d) Mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmaya, e) Sağladığı hak ve yetkiler kötüye kullanılmak suretiyle veya gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırı davranılarak suç işlenmiş olması durumunda; mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, ilgili ehliyet ve ruhsat belgelerinin geri alınmasına, belli bir meslek ve sanatı yapmaktan yasaklanmaya, f) Mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılmaya, çevrilebilir." 2. fıkrasında "Suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez." 3. fıkrasında ise "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte on sekiz yaşını doldurmamış veya altmış beş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükümleri yer almaktadır.
İncelenen somut olayda; anılan Kanun hükümleri dikkate alınarak yapılacak değerlendirmeye göre, 13/10/2005 günlü suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş ve suç tarihinde 65 yaşını doldurmuş olan sanığa, 5237 sayılı TCK"nın 184/1 ve 62. maddeleri uyarınca verilen 10 ay hapis cezasının, TCK"nın 50/3. maddesindeki amir hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi zorunluluğu gözetilmeden, sanığın aleyhine sonuç doğuracak şekilde mahkumiyet hükmü kurulması ile bu mahkumiyete ilişkin aynen infaz kararı hukuka uygun bulunmadığından, aynen infaz kararına yapılan itirazın, merciince belirtilen yönden kabulü yerine reddine karar verilmesi hukuka aykırıdır.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- İmar kirliliğine neden olma suçundan sanık ... hakkında, İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/03/2014 tarihli ve 2014/194 değişik iş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı maddenin 4. fıkra (a) bendi uyarınca sonraki işlemlerin merciince yerine getirilmesine, 15.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.