Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16437 Esas 2020/2215 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16437
Karar No: 2020/2215
Karar Tarihi: 06.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16437 Esas 2020/2215 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyizi sonrasında, mahkemeye \"kasten yaralama\" suçundan mahkumiyet hükmü verildiği belirtilmektedir. TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmiş olmasına rağmen, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilerek bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, mahkumiyet hükmünde mükerrir olan sanık hakkında TCK'nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması gerektiği ve hükmün bu nedenle bozulduğu belirtilmiştir. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş, denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan \"1 yıl süre ile\" ibaresi çıkartılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 5237 sayılı TCK'nin 53, 58/7. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gösterilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/16437 E. , 2020/2215 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, “1 yıl” süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasında denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan “1 yıl süre ile” ibaresinin hükümden çıkartılması suretiyle hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.