KARAR
İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan suça sürüklenen çocuk ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4, 119/1-c, 31/3 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 7. Çocuk Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/39 esas. 2014/476 sayılı kararını, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 12/12/2014 gün ve 400985 sayılı istem yazısıyla Dairemize gönderilen dava dosyası incelendi.
İstem yazısında; “Dosya kapsamında bulunan 17/12/2013 tarihli tutanak, iş yeri sahibi müşteki Coşkun Filik"e ait ifade ve sanığın savunmaları karşısında, sanığın işyerinin kepengini zorlamasına rağmen iş yerine giremeden takip sonucu yakalanması şeklinde gerçekleşen eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı cihetle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 35. maddesi gereğince cezasından indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı gerekçeyle fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
Hukuksal Değerlendirme:
Türk Ceza Kanununun "Konut dokunulmazlığının ihlali" başlıklı 116. maddesinin birinci fıkrası; "Bir kimsenin konutuna, konutunun eklentilerine rızasına aykırı olarak giren veya rıza ile girdikten sonra buradan çıkmayan kişi, mağdurun şikâyeti üzerine, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır", ikinci fıkrası ise; "Birinci fıkra kapsamına giren fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyerleri ve eklentileri hakkında işlenmesi halinde, mağdurun şikâyeti üzerine altı aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezasına hükmolunur" şeklinde düzenlenmiştir.
Maddenin işyeri dokunulmazlığının ihlalini düzenleyen ikinci fıkrasının gerekçesinde ise; "Birinci fıkrada tanımlanan fiillerin açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi mutat olan yerler dışında kalan işyeri ve eklentileri hakkında işlenmesi ayrı bir suç olarak tanımlanmıştır. Bu fıkranın uygulanmasında, birinci fıkrada sözkonusu olan koşullar aranacaktır. Niteliği itibarıyla açık bir rızaya gerek duyulmaksızın girilmesi alışılmış, mutat olan yerler dışında kalan yerlere rıza olmaksızın girilmesi bu suçu oluşturacaktır. İşyeri dokunulmazlığı suçu, işyerine rızaya aykırı olarak girmek veya çıkmamak şeklinde gerçekleşir.
TCK"nın teşebbüse ilişkin 35. maddesi ise: “(1) Kişi, işlemeyi kastettiği bir suçu elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlayıp da elinde olmayan nedenlerle tamamlayamaz ise teşebbüsten dolayı sorumlu tutulur.” şeklindedir.
İncelenen somut olayda: Müşteki ifadelerinde ve polislerce tutulan tutanakta belirtildiği üzere sanıkların işyeri kepengini açmak için çaba gösterdikleri fakat polislerin gelmesi üzerine işyerine girmeden panikle olay yerini terk ettikleri, şuçun TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs aşamasında kaldığı anlaşılmakla, mahkemece suçun tamamlanmış halinden hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, yapılan açıklamalara göre yerinde görüldüğünden,
1- İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan sanıl ... hakkında İstanbul 7. Çocuk Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/39 esas 2014/476 sayılı kararının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Anılan Kanun maddesinin 4/d fıkrası uyarınca karardaki hukuka aykırılık, hükmün Yargıtay tarafından düzeltilmesini gerektirmekle; suça sürüklenen çocuk hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca cezadan 1 kat oranında artırım yapılarak 2 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, TCK"nın 35.maddesi uyarınca cezadan mahkemece hırsızlık suçuna teşebbüsten yapılan indirim gözönüne alınarak 1/4 oranında indirim yapılarak 1 yıl 6 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına, TCK"nın 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim yapılarak 1 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 10 ay hapis cezalandırılmasına, TCK"nın 50. maddesinin 3. fıkrasındaki zorunluluk dikkate alınarak, hapis cezasının takdiren TCK"nın 50/1-a maddesi uyarınca 300 gün adli para cezasına çevrilmesine, adli para cezasının TCK"nın 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL"den hesaplanarak, 6000,00 TL adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/4. maddesi gereğince adli para cezasının aylık 24 eşit taksitler halinde ödenmesine, infazın bu miktar üzerinden yapılmasına 15.02.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.