MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesi gereğince yapılan kadastro sırasında ... köyünde bulunan, 117 ada 1 parsel sayılı, 702822,34 m² yüzölçümlü taşınmaz komisyon kararı ile orman olarak sınırlandırılmıştır.
Davacı, asliye hukuk mahkemesinde 26.07.2007 tarihinde açtığı dava ile, dava konusu 117 ada 1 sayılı parselin mera sınırları içerisinde kaldığını belirterek yapılan tespitin iptalini ve taşınmazın mera vasfıyla özel sicile kaydedilmesini talep ve dava etmiş, asliye hukuk mahkemesince; davanın açıldığı tarihte dava konusu taşınmazın kadastro mahkemesinin 2007/12 Esas sayılı dosyasında davalı olduğu, dolayısıyla kadastro tutanağının kesinleşmediğini belirterek görevsizlik kararı verilmiş ve dosya kadastro mahkemesine gönderilmiştir.
Kadastro mahkemesinin 2007/12 Esas sayılı dosyasında, dava dışı gerçek kişiler 117 ada 1 parsel sayılı taşınmaza karşı kadastro tespitine itiraz davası açmışlar, ancak davadan feragat etmeleri nedeni ile 22.02.2010 tarihinde feraget nedeni ile davanın reddine ve taşınmazın tespit gibi tesciline dair verilen karar kesinleşmiştir.
Görevsizlik kararı ile kadastro mahkemesine gelen dosyada yapılan yargılama sonucu; davanın kabulüne, 117 ada 1 sayılı parselle ilgili kadastro komisyon kararının iptaline, taşınmazın komisyon kararındaki yüzölçümü ile “mera” vasfıyla özel sicile yazılmasına ilişkin karar davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu 3402 sayılı Kanunun 5304 sayılı Kanunla değişik 4. maddesine göre yapılmış, çekişmeli taşınmaz orman olarak sınırlandırılmıştır
Mahkeme hükmü davalı ... ...ne 29.05.2013 tarihinde tebliğ edilmiştir. Her ne kadar, davalı ... ... tarafından yazılan 10.09.2014 tarihli temyiz dilekçesinde; gerekçeli kararın, ... ...ne değil de; ...ne yapıldığı, bu sebeple karardan haberlerinin olmadığı ve temyiz süresini bu sebeple kaçırdıklarını bildirmişse de; gerekçeli kararın tebliğine ilişkin tebliğ evrakının incelenmesinde; tebliğ yapılan davalının “... adına ... ...ne” yapıldığı, tebliğ üzerindeki mühürde de “.../...” yazdığı dolayısı ile, gerekçeli kararın usûlüne uygun şekilde yapıldığı, buna rağmen temyiz dilekçesinin ise, (6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla) HUMK"nın 432. maddesinde öngörülen 15 günlük kanunî süre geçirildikten sonra 10.09.2014 tarihinde verildiği, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da bu yolda karar verilebileceğinden, süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı ...nin temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE 14/05/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.