Esas No: 2020/6425
Karar No: 2022/12242
Karar Tarihi: 13.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6425 Esas 2022/12242 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, sahte fatura düzenlemekten suçlu bulunmuş ve mahkum edilmiştir. Ancak, şikayetçi kurumun kamu davasına katılma hakkı olmadığı ve temyiz yetkisi vermeyeceği gerekçesiyle şikayetçi kurum adına vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülerek hüküm bozulmuştur. Bu kararda, 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe kanunun tespit edilip uygulama yapılması ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 2521 sayılı Kanunun 11.maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi
- 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleri
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, 2521 sayılı Kanunun 11.maddesine aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Hazine vekilin temyizinin incelenmesinde;
Sanık ...’ye yüklenen suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi kurumun kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı; usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceği anlaşıldığından, şikâyetçi kurum adına vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.