Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2808 Esas 2022/4187 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR: Nitelikli kasten yaralama, kasten yaralama
HÜKÜMLER :1-Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan, CMK'nin 223/2-c maddesi gereğince beraatine dair karar,
2-Sanık ... hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan, TCK'nin 86/1, 86/3-a-e, 62. ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar,

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK'nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK'nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2)Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Şikayet ve şikayetten vazgeçme haklarının şahsa sıkı sıkıya bağlı haklardan olduğu, 15 yaşından küçük mağdurun kanuni temsilcisi aracılığıyla bu hakları
kullanabileceği, mağdurun kanuni temsilcileri olan annesi ve babasının bu dosyada sanık olması nedeniyle, mağdura Düzce 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 22.12.2020 tarih ve 2020/797 Esas - 2020/1349 Karar sayılı kararı ile kayyım atandığı, kayyıma ve 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun'un 20/2. maddesi gereğince katılma hakkı olan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığını temsilen ilgili Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğüne gerekçeli kararın tebliğ edildiği, ancak kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarihli ve 2013/287 Esas - 2014/273 Karar sayılı kararında da belirtildiği şekilde, mağdura 5271 sayılı CMK'nin 234/2. maddesi uyarınca atanan zorunlu vekil ile 15 yaşından küçük mağdurun kanuni temsilcisinin iradelerinin çelişmesi halinde mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğinden, mağdur vekilinin temyize hak ve yetkisi bulunmaması nedeniyle temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE, 31.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.