5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2074 Esas 2021/385 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2074
Karar No: 2021/385
Karar Tarihi: 19.01.2021

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/2074 Esas 2021/385 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından incelenmiştir. Yasa uyarınca yapılan düzenlemelerle birlikte sanığın lehine olan hükümler dikkate alınmalıdır. Bu nedenle, temel ceza belirlendikten sonra uygulama yapılması gerektiği gözetilmemiş ve yapılan hüküm uygunsuz görülmüştür. Kararın bu sebeple bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 89. maddesi
- 5607 sayılı Kanunun 3/18. ve 3/5. maddeleri
- 5607 sayılı Kanunun 3/10. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/2074 E. , 2021/385 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, tasfiye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine aynı Yasanın 3/22. maddesinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 19.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.