4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/29660 Karar No: 2021/7567 Karar Tarihi: 04.03.2021
Hakaret - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/29660 Esas 2021/7567 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, bir kişi hakaret ve tehdit suçundan mahkum edilmiştir. Ancak karar temyiz edilmiştir. Temyiz sırasında, tebligat yasalarına uygun olarak yapılmadığı gerekçesiyle, cezanın temyiz edilemez olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemleri yerine getirilmemesi nedeniyle kararın bozulduğu belirtilmiştir. Kararda, TCK'nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesi ile ilgili tehdit suçunun kanunun 35. maddesiyle değişik CMK'nın 254. maddesine göre uzlaştırma işlemlerine tabi olduğu ve esas ve usule göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şöyledir: 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi, Tebligat Kanunu\"nun 35. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanun\"un 34. maddesi, CMK\"nın 253/1. madde hükmü ve CMK\"nın 254. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2020/29660 E. , 2021/7567 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, tehdit HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, tebligat yapılamaması halinde ise adrese dayalı kayıt sistemindeki adresine Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden, sanığın duruşmada bildirdiği adresine yapılan tebligatın iade edilmesi üzerine daha önce tebligat yapılmayan aynı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın anılan kanuni düzenlemelere uymaması nedeniyle, sanığın öğrenme üzerine gerçekleştirdiği temyizin süresinde olduğu belirlenerek dosya görüşüldü; 1- Hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’un tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 2- Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik CMK"nın 253/1. madde hükmü uyarınca sanığa atılı TCK"nın 106. maddesinin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınış olması karşısında; anılan Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’un ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, başka yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.