Esas No: 2022/2182
Karar No: 2022/12409
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2022/2182 Esas 2022/12409 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, sahte banka ve kredi kartı üreterek dolandırıcılık yaptığı suçlamasıyla mahkum edildi. Hüküm, sanığın yokluğunda verildi ve tebligat işlemleri usule aykırı yapıldı. Ancak sanığın uzlaşma talepli dilekçesi hükümden haberdar olduğunu gösterdiği için, hüküm uygulanması gereken yasal süreden sonra temyiz edildi. Eski hale getirme istemi reddedildi. 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesi gereğince temyiz süresi bir haftadır. Tebligat işlemleri yapılamasa bile, muhatabın öğrenmesiyle hüküm geçerli sayılabilir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte banka veya kredi kartı üretme, kullanmak suretiyle yarar sağlama, özel belgede sahtecilik, kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın bilinen son adresine tebliğ edilmesi, tebligat yapılamaması durumunda bu defa MERNİS adresinin tespitini yaparak tebligat zarfı üzerine söz konusu adresin MERNİS adresi olduğu belirtilerek 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2 maddesine göre tebliğ yapılması, MERNİS adresinin bulunmaması halinde ise, kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılması gerektiği gözetilmeden sanığın önce MERNİS adresine, sonradan bilinen adresine ve ardından Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliğ işlemi usulüne uygun değil ise de; anılan Kanun'un 32. maddesinde belirtildiği üzere, “tebliğ usule aykırı yapılmış olsa bile, muhatabın öğrenmesiyle geçerli” olacağından, sanığın 02.03.2018 tarihli uzlaşma talepli dilekçesi içeriğinden hükümden haberdar olduğunun anlaşılması karşısında; hüküm 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 26.06.2018 tarihli dilekçe ile temyiz edildiğinden ve eski hale getirme isteminde ileri sürülen nedenler yerinde görülmediğinden, temyiz ve eski hale getirme isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
