Esas No: 2019/3771
Karar No: 2022/12420
Karar Tarihi: 14.06.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3771 Esas 2022/12420 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir vergi usul kanununa aykırılık suçlamasıyla mahkum edilmiştir. Sanığın yokluğunda verilen hüküm önce duruşmada beyan ettiği adrese çıkarılmış ve iadesi üzerine tebliğ edilmemiştir. Adresten ayrıldığı için tebligat yapılamamış ve daha sonra savunmasında bildirdiği adrese kanunun 35. maddesi gereğince yapılan tebliğ işlemi de usulsüz sayılmıştır. Sanık müdafisinin ve bir diğer sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Sonrasında, kanun maddelerine uygun olarak hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yasal düzenlemeler 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 310., 317., 321. maddeleridir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafisi, sanık ..., sanık ...
A) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 26.06.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmü, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süresinden sonra, 07.08.2015 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşılmakla; temyiz isteminin aynı Kanun'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafi ve sanık ...’ün temyizinin incelenmesinde;
Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre bilinen en son adreste tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde yer alan adresi araştırılarak buraya tebligat yapılması, bulunmaması halinde kendisine daha önce kanuni usullere göre tebligat yapılmış olması şartı ile aynı adrese anılan Kanun'un 35. maddesine göre tebligat yapılması, daha önce kendisine tebligat yapılan adresin olmaması halinde ise, adres araştırması ile yeni adres tespitine çalışılıp bulunamaması halinde ilanen tebligat yapılması gerektiği, sanık ...’ın yokluğunda verilen hükmün, önce duruşmada beyan ettiği adresine çıkartıldığı, adresten ayrıldığından tebliğ edilmeksizin iadesi üzerine, adres kayıt sisteminde adresinin bulunmaması nedeniyle savunmasında bildirdiği adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ yapılmak suretiyle hükmün kesinleştirildiği ancak dosya kapsamında sanık ...’a daha önce yapılmış bir tebligat işleminin bulunmadığı ve açıklanan nedenlerle Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu, sanık müdafinin öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla, sanık ... yönünden temyiz isteminin reddine dair ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisinin ve sanık ...’ün temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
