Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/12066 Esas 2017/7694 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacının polis memuru olarak görev yaptığını, davalının işleteni olduğu motosiklette yolcu olarak bulunduğu sırada meydana gelen kazada yaralandığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı almak üzere 5.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 214.039,78 TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili, davanın idare mahkemesinde görülmesi gerektiğini, davacının zararının karşılandığını, kusur oranını ve talep edilen tazminatı kabul etmediklerini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu, davanın kabulüne dair verilen hüküm, Dairemizin 2013/11403 Esas 2014/16192 Karar Sayılı ve 18.11.2014 tarihli ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; maddi tazminat istemi yönünden davanın kabulü ile 214.036,78 TL maddi (güç kaybı) tazminatın 17/09/2010 olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat yönünden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 Sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalıdan harç alınmamasına 14/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.