Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7397 Esas 2022/687 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 23.09.2019 tarih ve 2017/645 E. - 2019/734 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS)” akdedildiğini, anılan sözleşmenin üçüncü kişilerin hak iddialarını düzenleyen 7. maddesinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, anılan sözleşmeden önce dağıtım faaliyetlerin davalı tarafından yürütüldüğü sırada kamulaştırmasız el atma nedeniyle açılan dava sonucunda müvekkili tarafından toplam 40.436,61 TL ödeme yapıldığını ileri sürerek bu meblağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline ayrıca 1.594,90 TL temyiz harç ve masrafının ödenme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı def'inde bulunmuş, davanın esasına ilişkin olarak da davacı şirketin özelleştirilmesinin hisse satışı suretiyle gerçekleştirildiğini, "İhale Şartnamesi ve Hisse Satış Sözleşmesi" hükümleri uyarınca müvekkilinden talepte bulunulamayacağını, davacı tarafından düzenlenen devre esas bilanço ile geçmişe yönelik borç ve alacak işlemlerinin kesinleştirildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda kamulaştırmasız el atılan yerin kimin adına tescil yapıldığının tespitine yönelik olarak taşınmazın bağlı olduğu Başakşehir Tapu Sicil Müdürlüğüne yazılan müzekkerelere verilen cevaplardan söz konusu taşınmaz üzerine davacı BEDAŞ adına irtifak hakkı tesis edildiğine yönelik bir kaydın bulunmadığı, TEDAŞ ve TEİAŞ adına irtifak tesis edildiği, dava tarihinden önce davalı temerrüde düşürülmediğinden dava konusu edilen 42.031,51 TL'nin dava tarihinden itibaren uygulanacak olan avans faiziyle tahsiline karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 42.031,51-TL'nin dava tarihi olan 03.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi (avans faizi) ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Dava işletme hakkı devir sözleşmesinden kaynaklanan rücuen alacak istemine ilişkin olup, mahkemece yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir. Davacının rücu talebine konu Küçükçekmece 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/367 esas, 2009/8 karar sayılı kamulaştırmasız el atma davası İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi’nin imzalanmasından sonra davacı Bedaş ve dava dışı Teiaş aleyhine açılmış, mahkemece taşınmazın 1208 metrekarelik bölümü üzerinde davacı Bedaş adına irtifak hakkı tesisine karar verilmiş, karar Yargıtayca onanmak suretiyle kesinleşmiş ve tapuya tescil edilmiştir. Kaldı ki TMK 705/2 maddesinde de taşınmaz mülkiyetinin mahkeme kararı ile de kazanılacağı düzenlenmiş olup, sicil kayıtlarında davalı TEDAŞ adına müseccel bir tapu kaydı bulunmadığı da gözetildiğinde davacı kendi adına tescilli irtifak hakkı nedeniyle irtifak hakkı bedelini davalıdan talep edemeyeceğinden davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamış bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.