Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/3633 Esas 2022/4274 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/01/2013 tarih ve 2012/125 Esas, 2013/12 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında, TCK'nin 86/1, 87/3, 62, 53, 5271 sayılı CMK'nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanması suretiyle,
2)Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2016 tarih ve 2015/501 Esas, 2016/93 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında, TCK'nin 86/1, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
3)Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 13.02.2020 tarih ve 2019/18150 Esas, 2020/2834 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
4)Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/11/2020 tarih ve 2020/154 Esas, 2020/296 Karar sayılı; sanık ... hakkında, mağdur ...'ya yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/1, 86/3-a, 87/3, 62, 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık hakkında mağdura yönelik neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçun niteliği tayin edilmiş, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümde düzeltilen neden dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, hükmün bozularak sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğine, mağdurun şikayetinin bulunmadığına, lehe kanun hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Sanık temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 13.02.2020 tarihli ilamı ile bozulan Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/02/2016 tarih ve 2015/501 Esas, 2016/93 Karar sayılı hükmünde, sanığın neticeten "11 ay 20 gün" hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği; söz konusu kararın yalnızca sanık tarafından temyiz edilmesi ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması gerektiği halde; bozmadan sonra kurulan hükümde, sanığın "1 yıl 5 ay 15 gün" hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle kazanılmış hakkın ihlali neticesinde sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince, TCK'nin 62. maddesinin uygulandığı paragraftan sonra gelmek üzere ayrı bir paragraf olarak; "Ancak hüküm yalnızca sanık tarafından temyiz edilmiş olup aleyhe temyiz bulunmadığından ve bu durum ceza miktarı açısından 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğundan, sanığın neticeten ''11 ay 20 gün hapis cezası'' ile cezalandırılmasına," şeklindeki ibarenin eklenmesi suretiyle hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.