Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16902 Esas 2022/12484 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Beraat

1)Sanık hakkında 2009, 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; 27.05.2014 ve 23.05.2014 tarihli vergi suçu raporları ile eki vergi inceleme raporlarına göre, sanığın haklarında sahte fatura düzenleme suçundan tespit ve raporlar bulunan farklı mükelleflerden aldığı sahte faturaları ilgili takvim yıllarında yasal kayıt, defter ve belgelerine yansıtarak ilgili dönem beyannamelerinde kullandığının tespit edildiği, yapılan araştırmada dosya kapsamında mevcut banka cevap yazıları ile sanığa ait şirketin kayıtlarında sahte faturaları kullanılan mükelleflere faturalardaki emtia karşılığı verildiği belirtilen bir kısım müşteri çeklerinin yine sanığın kendi şirketi tarafından tahsil edildiğinin ve bir kısmının ise faturaları düzenleyen mükellefler dışındaki kişilerce tahsil edildiğinin belirlendiği, yine dosyada mevcut sahte faturaları düzenleyen mükellefler hakkında düzenlenen raporlar ve inceleme dosyalarında bu mükelleflerin çoğunluğunun ... isimli kişinin iştiraki ile sahte fatura düzenleme organizasyonu içerisinde olduğunun anlaşıldığı ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada ilgili mükellefler hakkında dava açılıp, sahte fatura düzenleme suçundan mahkumiyet hükümleri verilerek bir kısmının Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği anlaşılmakla, sanığın kullandığı faturaların sahteliğinin sabit olup, ilgili takvim yıllarında birden çok mükelleften yüksek oranlarda sahte fatura kullanılması, müşteri çeki ile yapıldığı belirtilen ödemelerin tahsilatlarının bizzat yine sanığa ait şirket tarafından yapılması nedeniyle ödemelerin kanıtlanamaması, sanığın vergi müfettişliğinde verdiği ifadesinde tüm faturaları ve faturalardaki emtiayı mükellefleri bizzat tanımaksızın ve görmeksizin ... isimli kişiden aldığını beyan etmesi karşısında tüm dosya kapsamı ile sanığın üzerine atılı 2009, 2010, 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçunun sübut bulduğu gözetilmeden, faturaları düzenleyen mükelleflere ait belge ve raporlar ile birlikte yapılan karşılıklı bilirkişi incelemesinde ve gerekçeli kararda da açıkça sanığın belgesiz alışlarını kullandığı sahte faturalarla belgelendirdiğinin kabul edilmesine karşın hatalı gerekçe ile beraat hükmü kurulması suretiyle hükmün karıştırılması,
2)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.